روزهایی که گذشت...

سلام. سلام به همه ی دوستانی که روزی بودند و الان نیستند.

سلام به همه ی هم کلاسی هایی که مدت هاست این وبلاگ و خاطراتش رو از یاد بردن و گذرشون دیگه هیچوقت به اینجا نمیفته!

سلام به همه ی روزهایی که گذشتند و برای گذشتن بود که گذشتند...

سلام به وبلاگ و نویسنده هاش که روزگاری پر از خاطره بود و تلخ و شیرینی ...

سلام به مهندس های محترم که هر کدومشون الان یه جای این کشور مشغول امتحان دادن هستن، یا اینکه منتظر جواب کنکور، یا در حال خوندن واسه کنکور سال آینده...

دلم برای همه ی روزهای گذشته ، همه ی همکلاسی هام حتی اونایی که اصلا نمی شناختم تنگ شده. واسه بهترین روزهایی که قدر ندونسیتم و مثل برق گذشت

واسه خوابگاه و خاطراتش... واسه راهروی برق و کلاسهاش... واسه استادها و سخت گیری هاشون... واسه کپ زدن تمرین ها و درس نخوندن های خودم... واسه بهترین دوستایی که مدتیه ندیدم و خدا میدونه دفعه ی بعدی که می بینم ، کجا و چه مدت دیگه باشه؟؟؟؟

از خدا واسه همه تون ، خوشبختی و سعادت آرزو می کنم. هر کجا که هستید ان شا الله که مثل همیشه پر شور و با تلاش باشید و از سراشیبی های زندگی تون ، آهسته و پیوسته عبور کنید.

 

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست

هرکسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته به جاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد....